ROZMOWA | Seria „The Editors” |29| ERIC TEH | „ERIC’S Hi-Fi BLOG”
Stanowisko: REDAKTOR NACZELNY | Chief Editor |
ROZMOWA
Rozmawiał: Wojciech Pacuła |
The Editors |
No 196 1 sierpnia 2020 |
a blog ERICA TEH trafiłem kilkukrotnie, szukając informacji o mniej znanych w Europie markach, zazwyczaj chińskich. Ujęła mnie jego energia, widoczne kwalifikacje do tego, co robi, a także brak zadęcia. Chociaż zna się na swojej robocie, pochyla się nawet nad najmniejszymi produktami, które innym wydają się zbyt tanie. Z drugiej strony jest rasowym audiofilem, z „wypasionym” systemem audio, który zmieścił w maleńkim pokoju w SINGAPURZE. Poza prowadzeniem swojego bloga i pisaniem artykułów dla portalu „Stereotimes” (www.stereotimes.com), robi zdjęcia i gotuje. I, jak czytamy w jego bio, zamieszczonym na blogu, kolekcjonuje pióra wieczne. Większość zdjęć, które widzimy w jego testach zostało wykonane albo jego smartfomen iPhone 5, albo aparatem Canon 5D Mk II z jednym z trzech obiektywów: EF 24-105 mm f4.0 L, 100 mm f2.8 Macro lub 50 mm f2.5 Macro. Jak pisze, jego kolekcja whisky single malt jest w ciągłym natarciu ze strony jego „drugiej połówki”, z kolei jego córka kocha śpiew. Z ERIKIEM TEH rozmawia WOJCIECH PACUŁA. WOJCIECH PACUŁA: Powiedz proszę parę słów o sobie. ERIC TEH w jednym ze swoich pokoi odsłuchowych ___________ WP: Kiedy dostrzegłeś u siebie uzależnienie od audio? Moim pierwszym poważnym „wejściem” w audio było jednak nabycie odtwarzacza CD Marantz CD 60 w 1988 roku. Dostałem niewielką nagrodę w szkolnym konkursie, a moi rodzice pozwolili mi ją w całości wydać na hi-fi! Odtwarzacz połączyłem wtedy z komponentami Pioneera, ale słaba jakość dźwięku zmotywowała mnie do zakupu pary słuchawek Sennheiser HD 540 Reference. Potem był zintegrowany wzmacniacz Pioneer A-400 i para głośników Mission 760i. Nadal mam te słuchawki Sennheisera i wciąż działają naprawdę bardzo dobrze. Ponieważ sprzęt hi-fi był dla mnie, jako studenta bardzo drogi, spędziłem wiele godzin na rozbieraniu różnych produktów na części i próbach wymyślenia, jak poprawić ich dźwięk. Z perspektywy czasu widzę, że niektóre z tych pomysłów były dość głupie, ale na szczęście zarówno sprzęt, jak i jego właściciel przeżyli wszystkie te eksperymenty. WP: Jak zaczęła się twoja przygoda z blogiem? Do pisania wróciłem w 2008 roku. Blogi zyskały na popularności, a technologia znacznie ułatwiła publikowanie na nich treści, w tym zdjęć wysokiej jakości. Mój ówczesny szef śmiał się z moich umiejętności pisania. Mówił: „Wy, prawnicy, zawsze kryjecie się za słowami i żargonem. Nie należy używać więcej słów niż to konieczne, aby przekazać wiadomość ”. Założyłem bloga, aby poprawić swoje umiejętności pisania, ale także po to, aby służył mi jako sposób na rejestrowanie moich obserwacji na temat komponentów i akcesoriów audio, które wypróbowałem w tym czasie. Na poważnie zacząłem pisać, kiedy ludzie zaczęli mówić, że podoba im się to, co opublikowałem i produkty, które przesłuchałem. W szczególności chciałem skupić się mocniej na produktach azjatyckich, które w bardzo niewielkim stopniu lub w ogóle nie były dostępne w krajach zachodnich i o których nie można było przeczytać w prasie drukowanej wydawanej w języku angielskim. WP: Jaką masz politykę dotyczącą testowania produktów? Główny pokój odsłuchowy Erica, cały wyłożony elementami korygującymi akustykę ___________ Czasami otrzymuję produkty, które nie spełniają moich oczekiwań. Próbuję je w wielu konfiguracjach przed dokonaniem jakiejkolwiek oceny – synergia komponentów jest bardzo ważna i staram się wydobyć to, co najlepsze w każdym produkcie, który otrzymuję do recenzji. Mam to szczęście, że mam w domu kilka systemów, co naprawdę pomaga. Jeśli nadal nie jestem w stanie zmusić ich do grania, zwracam je producentowi lub dealerowi z moją opinią, ale niczego o nich nie publikuję. Staram się utrzymywać mój główny system na możliwie stałym poziomie, aby służył jako punkt odniesienia. Recenzowany produkt wpinam do niego i wypinam co najmniej przez tydzień, zanim wyciągnę jakichkolwiek wnioski. Każda zmiana zakłóca działanie systemu i powrót do jego normalnego stanu może zająć dzień lub dwa. Podobnie jak dobre rzeczy w życiu, łatwo się do tego przyzwyczaić – usunięcie danego produktu z toru jest często tak samo pouczające, jak jego włączenie do niego. Ponieważ nie ma u mnie reklam ani nie przyjmuję zapłaty za testy, chciałbym wierzyć, że moje recenzje są bardziej wolne od uwikłań komercyjnych niż większość innych artykułów. WP: Co będzie z audio po koronawirusie? Wielu sprzedawców hi-fi, których znam, pochodzi ze „starej szkoły” i nigdy nie traktowało poważnie sprzedaży online. W ciągu kilku tygodni trwania pandemii poczułem jednak otuchę widząc, jak niektórzy z nich dostosowują się do działania przez internet itp. Nieuniknione jest, że niektóre z tych firm nie przetrwają kryzysu, ale te, które go przeżyły, mają nadzieję, że wyjdą z tego silniejsze, z lepszymi sposobami na to, w jaki sposób robić interesy w bardziej wydajny sposób. Mnie osobiście czas spędzony na zamknięciu w domu dał impuls do rozważenia mojego życia i moich priorytetów audiofilskich. Moja konstatacja jest taka: kupujemy sprzęt i muzykę, ale rzadko mamy czas, aby w pełni cieszyć się tym, co mamy. WP: Jaki jest najciekawszy aspekt współczesnego audio? Inną rzeczą jest to, że są przeciążeni informacjami. W przeszłości musieliśmy ściśle trzymać się czytanych przez nas magazynów hi-fi i analizować każdą linijkę, próbując dowiedzieć się, czy to komponent dla nas. Jeśli miałeś szczęście, mogłeś spotkać mądrą starą sowę, która dała ci jedną lub dwie lekcje (lub wprowadziła w błąd, co bywało naprawdę przykre). Obecnie jest wiele bezpłatnych źródeł online i mnóstwo forów, które mogą zarówno edukować, jak i dezorientować. WP: Jakie jest twoje zdanie w sprawie streamingu vs media fizyczne? WP: A dla ciebie osobiście: LP, CD czy SACD? Może streaming? SACD, jak dla mnie, przestał być formatem głównego nurtu. Dzięki przesyłowi strumieniowemu mamy go w postaci plików DSD. Niezależnie od tego, czy nam się to podoba, czy nie, streaming jest przyszłością audio. Co widać po tym, że wiele urządzeń jest wyposażonych w wejścia Bluetooth lub ma jakąś możliwość odtwarzania plików z sieci. WP: Co myślisz o korekcji akustyki za pomocą DSP? Manipulacja sygnałem w domenie cyfrowej ma wiele zalet i często widać, że jest to bardzo skutecznie wykorzystywane w aktywnych głośnikach i innych komponentach. Myślę, że to, co zrobił Devialet z ich technologią SAM, ma przed sobą przyszłość. Niestety, jest wielu audiofilów, którzy dali się uwieść dużym głośnikom – prędzej, czy później problem z pomieszczeniem ich przytłacza. Co gorsza, ze względów estetycznych wiele głośników jest umieszczanych w rogach lub zbyt blisko ścian. WP: Powiedz proszę parę słów o swoim pokoju odsłuchowym. Kolumny VIVID GIYA G4, a za nimi ustroje akustyczne ___________ Uważam, że adaptacja akustyczna pomieszczenia jest jednym z najważniejszych, choć zazwyczaj pomijanym „komponentem” w systemie audio. Współpracowałem ze znanym audiofilem, który okazał się być ekspertem w kwestiach akustycznych. To on zaprojektował system paneli akustycznych, które można zobaczyć na zdjęciu z mojego pokoju. Narożny dolny panel jest płytką pułapką basową, podczas gdy otaczające go panele są dyfuzorami. Chodziło o to, aby delikatnie osłabić podbicie basu, jednocześnie rozpraszając pierwsze odbicia. Na szczęście mój sufit jest dość wysoki i mogłem pominąć jego wpływ na dźwięk, ponownie jak odbicia od ścian bocznych. Eksperymentowaliśmy z panelami na bocznych ścianach, ale osiągnięty efekt nie przypadł mi do gustu. Powodem tych wyborów, to znaczy rozpraszania odbić zamiast ich pochłaniania, było utrzymanie żywotności dźwięku. Słyszałem systemy o bardzo dużej absorpcji fal i pułapkami basowymi, które nie były jazgotliwe, ale przy tym brzmiały ciemno i martwo. Używam również niekonwencjonalnych produktów do korekcji akustyki, takich jak Synergistic Research HFT i Acoustic Revive QR-8. WP: A na czym słuchasz muzyki? Podstawą mojego systemu są kolumny Vivid Giya G4. Poznałem osobiście Philipa Guttentaga i mam wielki szacunek dla pracy wykonanej przez firmę Vivid, zwłaszcza Laurence'a Dickiego. Poza tym, że znikają z pola widzenia jak żaden inny głośnik, jaki słyszałem, są szczegółowe, szybkie i spójne – są klasą samą w sobie. Zawsze byłem zwolennikiem sprzętu lampowego i używam przedwzmacniacza i monobloków firmy Conrad Johnson. Dekodowaniem sygnału cyfrowego zajmuje się przetwornik cyfrowo-analogowy TotalDAC d-1 SIX (więcej o tej firmie TUTAJ - red.), a płyty analogowe odtwarzam za pomocą gramofonu Soulines Kubrick DCX, ramienia Jelco TK-850S i wkładki Shelter 5000. Soulines Kubrick jest dziełem sztuki i brzmi równie dobrze, jak wygląda. Gramofon SOULINES KUBRICK DCX – u Erica to zaledwie 10% odsłuchów, reszta to pliki ___________ Korzystam również z różnego typu akcesoriów i okablowania. Moim zdaniem każda marka ma określoną sygnaturę dźwiękową i najlepiej jest łączyć elementy różnych firm, co pozwala uniknąć dominacji jednego typu dźwięku. Jeśli chodzi o okablowanie, bardzo lubię kable firmy Acrolink (szczególnie ich kable zasilające) i kable Black Cat – interkonekty analogowe i cyfrowe (więcej TUTAJ). Inne marki, których używam w swoim systemie, to Sablon Audio (więcej TUTAJ - red.), Cardas i Wireworld. Możesz także opisać mnie jako audiofilskiego poligamistę. Moje różne systemy są odbiciem różnych podejść do tematu. Używam tam wzmacniacza klasy D, a także innych wzmacniaczy o niskiej mocy, konstrukcji tranzystorowych pracujących w klasie A i wzmacniaczy z bezpośrednio żarzonymi triodami. Dwoma najczęściej używanymi głośnikami w moich innych systemach są: Thiel CS2.7 i Tannoy Kensington GR. |
WP: Czym jest dla ciebie „dźwięk absolutny”? WP: Podaj, proszę, dziesięć albumów, które czytelnicy „High Fidelity” powinni posłuchać tu i teraz… |1| Jacintha, Jacintha is Her Name, Groove Note GRVCD1014 ___________ Jacintha jest świetną wokalistką i prawdopodobnie jedną z niewielu lokalnych artystek jazzowych znanych na całym świecie. Odniesienia do jej albumów znajdziemy nawet w międzynarodowych publikacjach. |2| Kit Chan, The Music Room, New Century Workshop NCKC003 ___________ Kit to kolejny z naszych rodzimych talentów, dzięki któremu jest znana, w tym w Hongkongu, gdzie mieszkała przez dłuższy czas. To nagranie na żywo z jej koncertu w 2011 roku w Marine Bay Sands. Piosenki są mieszanką angielskiego, mandaryńskiego i kantońskiego. To mocny występ, więc nie pozwólcie, aby zniechęciła was bariera językowa. |3| 2V1G, Tempting Heart, S2S SSDI-9760 ___________ Winnie Ho i Serena Chong na wokalach, na gitarze Roger Wang. Miałem zaszczyt słuchać ich na żywo, w małej przestrzeni na Esplanade, kiedy dali kameralny koncert w Singapurze. Niestety wkrótce potem zespół się rozwiązał. To prosty i czysty występ z wyjątkowymi Winnie Ho i Rogerem Wang. Dla audiofilów „must have”! |4| Patricia Barber, Café Blue, Premonition Records PREM-737-2 (oryginalne wydawnictwo) lub „odremasterowana” wersja PREMSA90760 ___________ Ten album został mi polecony przez starszego audiofila. Miałem wtedy 20 lat i postąpiłem zgodnie z jego radą. Słuchając tej muzyki zastanawiałem się, co u licha się dzieje i po kilku kawałkach zatrzymałem odtwarzanie. Dojście do tego, o co na niej chodzi zajęło mi kolejne 6-7 lat – dopiero wtedy zrozumiałem, o co to całe zamieszanie. (więcej o nagraniu tego albumu w artykule pt. MITSUBISHI ProDigi. Cyfrowe magnetofony szpulowe – od X-80 do X-880 | CZĘŚĆ 2: MITSUBISHI, czytaj TUTAJ - red.). |5| Hillary Hahn, Hillary Hahn Plays Bach, Sony Classical SK 62793 ___________ Doskonała gra i równie dobre nagranie. Używam tej płyty jako nagrania referencyjnego. Prostota i czystość tego występu może wiele powiedzieć o systemie audio. |6| Jacqueline Du Pré, Elgar Cello Concerto ___________ To bardzo emocjonalne i przejmujące wydarzenie, które nigdy nie przestaje mnie poruszać emocjonalnie. Tragiczne jest dla mnie to, że ktoś tak utalentowany musiał nas tak szybko opuścić. Płyta ukazała się w wielu różnych wersjach, wybierzcie tę, która jest dla was najłatwiejsza do kupienia. |7| The Bassface Swing Trio, Plays Gershwin, Stockfisch Records SFR 357.8045.1 ___________ Uwielbiam to nagranie za jego energię i dynamikę. Wykonawcy oczywiście też świetnie się bawią! Warto zauważyć, że wersja winylowa to nagranie direct-to-disc. |8| Diana Krall, Live in Paris, Verve Records 065 109-2 ___________ Ze wszystkich albumów Diany Krall jest to moja ulubiona płyta. Puryści mogą uznać ją za zbyt komercyjną, ale uważam ten album za bardzo dobry zarówno z artystycznego, jak i technicznego punktu widzenia. Kiedy Krall śpiewa A case of you, możemy zabawić się w typowego audiofila i wysłuchać, kto kaszle, wsłuchać się w skrzypienie krzeseł itp. W przeciwnym razie po prostu usiądźmy i cieszmy się występem. |9| Hugh Masakela, Hope, Triloka Records 7203-2 ___________ Pomimo ciągłego nadużywania utworu pt. Stimela na wystawach hi-fi, to wciąż świetny album. |10| Tsuyoshi Yamamoto, Midnight Sugar, Three Blind Mice TBM CD 2523 ___________ To pozycja obowiązkowa dla każdego, kto lubi jazz. Możesz sobie prawie wyobrazić, że jesteś w jakimś zadymionym i słabo oświetlonym klubie jazzowym w Tokio. To jeden z tych ujmujących klasyków, które powinny znaleźć się w kolekcji każdego melomana. WP: Dziękuję pięknie za poświęcony czas! W cyklu „THE EDITORS” ukazały się:
|
strona główna | muzyka | listy/porady | nowości | hyde park | archiwum | kontakt | kts
© 2009 HighFidelity, design by PikselStudio,
serwisy internetowe: indecity