iedy w 2014 roku w świat poszła informacja, że firma Dynaudio została sprzedana i należy się spodziewać zmian w jej ofercie, zaczęliśmy się wszyscy zastanawiać, jaki model rozwoju jej nowi właściciele przyjmą (więcej TUTAJ [dostęp: 16.03.2017]). Dodajmy, że zakupu dokonała chińska firma GeorTek. Na razie wygląda na to, że wkrótce pojawi się więcej produktów typu lifestyle, ale jednocześnie, że rdzeń jej oferty, tj. high-endowe, zaawansowane technologicznie kolumny, pozostanie bez zmian. Byłaby to więc podobna polityka do tej, jaką przyjęli chińscy właściciele innych europejskich legend głośnikowych – KEF i Tannoy. Obchodzące w tym roku 40-lecie powstania (od 1977) Dynaudio zmieni się jednak, co do tego nie ma wątpliwości.

Być może w swego rodzaju reakcji na globalizację i przejście audio w rejony rynku masowego, przede wszystkim w projekcie plastycznym, popularność odzyskują projekty ostentacyjnie konserwatywne, należące do głównego nurtu audio kilkanaście i -dziesiąt lat temu. Wygląda na to, że ich przedstawicielem jest duńska firma Buchardt-Audio. Założona przez Madsa Buchardta swoją siedzibę ma w niewielkim, liczącym nieco ponad 40 000 mieszkańców miasteczku o nazwie Silkeborg. Miasteczko jest młode, prawa miejskie otrzymało bowiem dopiero w 1900 roku dzięki wcześniejszej budowie fabryki papieru, którą zamknięto dopiero w 2000 roku. Dzisiaj znane jest z tego, że jest siedzibą Jyske Bank, jednego z największych banków Danii, a także z festiwalu jazzowego Riverboat.

Tak się składa, że Silkeborg leży stosunkowo niedaleko od Skanderborg, niewielkiej, liczącej niespełna 15 000 mieszkańców miejscowości, znanej nam jako siedziba wspomnianego Dynaudio. Wiążę te dwie firmy z dwóch powodów: po pierwsze obydwie są duńskie z litery (miejsce rejestracji) i ducha (skandynawskie podejście do projektu), a po drugie, wiąże je osoba pana Kaspera Rauna, byłego inżyniera Dynaudio, który zaprojektował prezentowane przez nas kolumny podstawkowe S300 MKII.

S300 MKII

Model S300 MkII jest większym z dwóch, oferowanych przez Buchardt-Audio, modeli kolumn podstawkowych. To wersja rozwojowa wcześniejszych S300, dla której całkowicie przeprojektowano zwrotnicę, przez co mamy – jak deklaruje producent – „całkowicie nowy głośnik, chociaż wygląda on tak samo, jak jego starsza wersja”. A wygląda niezwykle klasycznie. To prostopadłościan wykonany z płyt MDF oklejonych naturalnym fornirem. Równie konserwatywna jak obudowa jest konfiguracja głośników – to konstrukcja dwudrożna, z miękką kopułką odtwarzającą wysokie tony i głośnikiem nisko-średniotonowym z membraną wykonaną z domieszkowanego minerałami polipropylenu.

Oprócz dobrania wysokiej klasy przetworników najwięcej pracy poświęcono zwrotnicy, swego rodzaju „sercu” każdej kolumny. Kiedy popatrzymy na przedstawiające je zdjęcie zauważymy, że daleko jej do minimalistycznych układów preferowanych przez wielu producentów. A to dlatego, że jest to układ z filtrami 2. rzędu w dodatku z korygowaną impedancją. Korekcja impedancji przekłada się na łatwiejsze obciążenie dla wzmacniacza.

W powstaniu tego projektu ważną rolę odegrały pomiary poza osią główną. Zazwyczaj producenci skupiają się na odpowiedzi na osi, ponieważ charakterystyki zdjęte w ten sposób w komorze bezechowej wyglądają imponująco. Tyle tylko, że pokój odsłuchowy nie ma nic wspólnego z komorą bezechową, wręcz przeciwnie, jest częścią kreacji, jaką otrzymujemy za pomocą systemu audio. Dlatego też w S300 MkII starano się uzyskać wyrównane pasmo przenoszenia nie tylko na osi głównej, ale i poza nią. Jak się dowiadujemy z materiałów firmowych skorygowano także odpowiedź czasową głośnika wysokotonowego bez potrzeby jego mechanicznego przesunięcia.

Kiedy spojrzymy na to, jak kolumny zostały wykonane, jakie komponenty zostały wykorzystane i przede wszystkim gdzie powstają, ich cena musi się wydać co najmniej „przyjazna”. 5000 zł za parę TAK wykonanych kolumn, zanim nawet przejdziemy do ich słuchania, to naprawdę niewiele. Jest to możliwe dzięki przyjęciu przez pana Madsa Buchardta modelu sprzedaży bezpośredniej – kolumny dostępne są poprzez jego stronę internetową, tj. bez pośrednictwa dystrybutorów i sklepów. W audio to ryzykowny sposób, ponieważ jedną z najważniejszych rzeczy, która jest nam potrzebna do podjęcia decyzji to odsłuch w kontrolowanych warunkach. Ale też, jak pokazuje przykład kilku innych firm, przy spełnieniu kilku warunków, jest on możliwy. O zaletach i wadach sprzedaży bezpośredniej pisałem przy okazji testu kabla USB REFERENCE I (Improved) włoskiej firmy Neutral Cable.

MADS BUCHARDT
Właściciel

Nazywam się Mads Buchardt i działką, którą się zajmuję jest muzyka. Sam jestem muzykiem i mam dużą wiedzę dotyczącą instrumentów i studia nagraniowego – przez siedem lat, zanim założyłem firmę Buchardt Audio, byłem sprzedawcą w sklepie muzycznym. Muzyka jest moją pasją.

Buchardt Audio założyłem po to, aby przybliżyć high-endowy dźwięk wszystkim ludziom, aby nie był on związany z high-endową ceną. Zdaję sobie sprawę z tego, że aby osiągnąć ten cel musiałem to i owo poświęcić. Użycie tańszych komponentów nie było jednak żadnym wyjściem. Rozwiązaniem była sprzedaż bezpośrednia – klienci mogą kupić kolumny przez naszą stronę internetową. Dzięki temu oszczędzają jakieś 60-70% kwoty, którą musieliby zapłacić, gdyby kupili te kolumny w sklepie.

Kolumny zostały zaprojektowane przez Kaspera Rauna, byłego inżyniera firmy Dynaudio.

Kolumny stanęły na podstawkach Sonus faber, a te na podkładkach Acoustic Revive SPU-4. Pod mosiężnymi podkładkami umieściłem krążki CP-4 tejże firmy. Całość stała na platformach Acoustic Revive RST-38H. S300 MkII stały od siebie w odległości 195 cm (licząc od najbliższych krawędzi) i 210 cm od miejsca odsłuchu. Od ściany za nimi do ich tylnej ścianki zmierzyłem 1 m; uzyskałem wówczas spektakularną przestrzeń.

Źródłem dźwięku był gramofon Acoustic Signature Storm MkII z ramieniem Acoustic Signature TA-1000 i wkładką Soundsmith Zephyr MIMC. Od wzmacniacza mocy Soulution 710 sygnał przesyłany był przez kable Acoustic Revive SPC3.0 Triple-C Kolumny porównywane były do redakcyjnych Harbethów M40.1 i kolumn podstawkowych Gradient Five.

Kiedy czytamy, że „kolumny są przeznaczone do średnich i dużych pomieszczeń – aż do 60 m2”, a potem, że „nie potrzebujemy wzmacniać ich niskich tonów osobnym subwooferem”, zapala się nam czerwona lampka. Tym mocniej, im mniejsze są kolumny, których te deklaracje dotyczą. Sugerują one bowiem dużo i to dużego basu z niewielkiej obudowy. Czyli basu bez kontroli. Obydwa cytaty zaczerpnąłem ze strony internetowej Buchardt-Audio. Miałem więc o czym myśleć, zanim nawet ustawiłem kolumny S300 MkII na podstawkach. Może nie była to obawa, ostatecznie zaprojektował je człowiek co do którego wiedzy i doświadczenia nie można mieć wątpliwości, ale przecież liczy się założenie, pomysł, a ten mógł być przecież taki.

Jak się okazuje, nie ma się czego bać. Ale też słychać o co w przywołanych fragmentach strony www chodziło. Kolumny grają bardzo dużym dźwiękiem, którego nie powstydziłoby się wiele kolumn wolnostojących z tego zakresu cenowego i droższych. Nagrania z płyt, które zazwyczaj zachwycają wolumenem i rozmachem, zachwycały także i teraz. Był to przekaz, w którym nie ma miejsca na „dziury” i rozrzedzone powietrze. W którym wszystko jest gęste i mocne.

Bas, o którym wspomniałem, nie schodzi tak nisko jak w większych kolumnach, ale wszystko jest tak poukładane, że sprawia takie wrażenie, jakby schodził. Ma on ciepłą barwę i nie jest specjalnie konturowy, tj. atak nie jest mocno zaznaczany. Trochę to uspokaja dynamikę w skali mikro, bo wszystko jest raczej gładkie i płynne niż wyrywne i aktywne. Taki, a nie inny odbiór dźwięku kształtowany jest też przez słodkie, nigdy nie za ostre wysokie tony. Nigdy ich nie brakuje, ale też nie ma wątpliwości, że nie chodziło o prześwietlanie nagrań, ani o wycinanie konturów instrumentów na scenie przed nami.

Daleko jednak kolumnom Buchardt-Audio do klasycznie ciepłego grania. Tak, wychodzimy w ich odbiorze od zagęszczenia i ciepła, ale to tylko chwila, w której układamy w głowie ten koncept i dopasowujemy go do utrwalonych w nas stereotypów; stereotypy działają jak przyciski szybkiego wybierania w telefonie – są punktem wyjścia, który potem wymaga dopełnienia treścią. Dopełnienie, które przychodzi dotyczy wewnętrznej organizacji tego dźwięku i zaskakująco wielu informacji, które odbieramy. Ponieważ jednak to realne informacje, a nie „detale”, nie od razu sobie z tego zdajemy sprawę.

Okazuje się, że testowane kolumny są bardzo rozdzielcze. Obydwa zastosowane przetworniki mają swoje ograniczenia, ale nie są to ograniczenia typowe dla tego przedziału cenowego. Dostajemy bogaty wewnętrznie dźwięk bez wyraźnego separowania planów, instrumentów itd. Słychać niuanse w grze, w realizacji, to, jak zmienia się barwa itd. Nawet z tak niedrogimi kolumnami doskonale czytelne było to, co wnosi do dźwięku docisk płyty gramofonowej Harmonix TU-812MX. To, należące do serii Million Maestro, dzieło sztuki użytkowej kosztuje ponad 12 000 zł. Mogłoby się wydawać, że poprawa, jaką daje jego stosowanie będzie do wychwycenia na bardzo drogich systemach, a jednak… S300 MkII bardzo wyraźnie pokazały, że z dociskiem dźwięk był bogatszy, głębszy, ciemniejszy.

To, czym kolumny nas nie zaskoczą, łączy się w dynamiką i wybudowaniem góry. To raczej spokojny – w dobry sposób, ale jednak – dźwięk. Niezwykle dynamiczne uderzenia stopy na płycie Yuri Tashiro Piano Trio, Aiji Arai & The Beat Sounds Digital Explosion były z nimi nieco wygładzone, nie tak zaskakujące, jak z innymi kolumnami tej wielkości. Wysokie tony są bardzo dobrze różnicowane i nie miałem wątpliwości, że akurat w nagraniach z tej płyty sposób cyfrowej rejestracji materiału (firmy Sharp/Optonica) był gorszy niż chociażby na krążku Archie Shepp On Green Dolphin Street, czyli rejestracji Denona. Także niski dół nie będzie masywny – to ostatecznie niewielkie kolumny podstawkowe.

Podsumowanie

Nie chciałbym jednak, żeby to zabrzmiało jak zarzut. Po prostu wszystkie inne aspekty są, jak na ten zakres cenowy, znakomite, a te tylko OK. Zresztą cechą tych kolumn, dla której warto się nimi zainteresować w pierwszym rzędzie, jest umiejętność wykreowania dużego dźwięku o wyjątkowym rozmachu. Płyty w rodzaju Ark Brendana Perry’ego zagrają znakomicie. A jeszcze lepiej odtworzony zostanie jazz – proszę posłuchać, jak brzmią i starsze nagrania, jak te z płyt Mela Tormé Oh, You Beautiful Doll i Nat “King” Cole’a Just One Of Those Things, a także zupełnie nowe, jak zarejestrowana w systemie direct-to-disc The Bassface Swing Trio plays Gershwin. Będzie pięknie! RED Fingerprint.

S300 MkII to kolumny podstawkowe, dwudrożne z obudową typu bas-refleks; jego wylot znalazł się na tylnej ściance. Mają one klasyczne proporcje, rozmiary 370 x 190 x 330 mm (W x S x G) i ważą 10 kg (szt.). Obudowę wykonano z grubych płyt MDF i oklejono naturalną okleiną. Testujemy wersję wykończoną fornirem z orzecha włoskiego, ale dostępne są też wersje czarna i biała (lakier). Najdroższa jest ta pierwsza.

Kolumny mają dość dużą pojemność, osiągniętą przez sporą głębokość. Głośnik wysokotonowy SB265TC AC-C0004 ma miękką kopułkę o średnicy fi 26 mm i magnezowy front. Wyprodukowała go firma SB Acoustics w Indonezji. Charakteryzuje się on m.in., użyciem w cewce miedziowanego drutu z aluminium i srebrnymi kablami połączeniowymi. Niskie i średnie tony odtwarza 170 mm głośnik SB17FMC35-4 tej samej firmy. Ma on bardzo solidny, odlewany z aluminium kosz oraz membranę wykonaną z polipropylenu domieszkowanego minerałami. Górne zwieszenie kolorem przypomina zawieszenia z lat 70. - jest bardziej szary niż czarny. Kiedy go dotkniemy okaże się, że to guma, ale o bardzo dużej podatności, czyli małej stratności.

Za projektami przetworników tej firmy stoi Ulrik Schmidt, człowiek odpowiedzialny wcześniej za głośniki duńskiej firmy Scan-Speak z serii Revelator i Illuminator. W 2006 pan Schmidt, wraz z kolegą z Vify inż. Frankiem Nielsenem, przeszedł ze Scan-Speaka do właśnie powstającej SB Acoustics. Stoją za nią duński producent Danesian Audio, odpowiedzialny za projekty oraz jego indonezyjski partner Sinar Baja Electric, w którego fabryce głośniki powstają.

Zwrotnicę zmontowano na płytce drukowanej, przykręconej do dna obudowy. Widać w niej prawie wyłącznie kondensatory polipropylenowe firmy Bennic i cewki powietrzne. Podzespołów jest naprawdę sporo, ponieważ zastosowano w niej korekcję impedancji. Przetworniki łączone są niezbyt grubymi plecionkami z miedzi za pomocą skuwek. Sygnał doprowadzamy do pary złoconych zacisków głośnikowych. nieco powyżej nich widać wylot bas-refleksu; jego rurę wykonano z klejonego papieru. W komplecie z kolumnami otrzymujemy maskownice – mają one okrągły kształt i zakrywają tylko poszczególne przetworniki.

Dane techniczne (wg producenta)

Konstrukcja: 2-drożna, bas-refleks
Impedancja nominalna: 4 Ω
Skuteczność: 88 dB
Pasmo przenoszenia: 33 – 30 000 Hz (+/- 3 dB)
Zwrotnica: 2. rzędu, z korekcją impedancji
Rekomendowana moc wzmacniacza: 40 - 200 W
Wymiary (W x S x G): 370 x 190 x 330 mm
Waga: 10 kg/szt.