⌈ SYNERGISTIC RESEARCH jest amerykańską firmą założoną w sierpniu 1992 roku przez TEDA DENNEY’a, jej głównego konstruktora i dyrektora. Specjalizuje się ona w kablach połączeniowych, a jej pierwszym dużym sukcesem był kabel zasilający AC Master Coupler, jeden z pierwszych high-endowych produktów tego typu. Tym razem testujemy kable z serii ATMOSPHERE EUPHORIA SX.⌋

SYNERGISTIC RESEARCH MOŻNA POWIEDZIEĆ kilka rzeczy i będą to rzeczy pewne. Można, dla przykładu, wskazać na inżynierskie podejście do produktów – kabli połączeniowych i systemów związanych z zasilaniem. Chodzi o to, że jej właściciel, TED DENNEY III, jest nie tylko entuzjastą audio, inaczej: audiofilem, jest nie tylko melomanem, ale przede wszystkim jest człowiekiem „poszukującym”. Proponowane przez niego opracowania i rozwiązania mogą się czasem wydać dziwne, jednak wyniki, które dzięki nim uzyskuje każą patrzeć na nie z szacunkiem. Tym bardziej, że są one zbieżne z rozwiązaniami innych ważnych dla tej branży firm, jak Audioquest, Furutech czy Audio Revive.

Testowane przez nas tym razem interkonekty RCA i kable głośnikowe EUPHORIA SX, należące do serii ATMOSPHERE, są nową wersją kabli, które przetestowaliśmy dla państwa w 2018 roku (HF ⸜ № 172, czytaj TUTAJ). Seria Atmosphere X swoje powstanie zawdzięcza projektowi badawczemu prowadzonemu na Uniwersytecie Cambridge w Wielkiej Brytanii. Jak wówczas o tym pisaliśmy, chodziło o określenie efektu, jaki wywierają różne rodzaje kabli na ludzki mózg. Metodologia testów zakładała, że w ich czasie jedyną zmienną będą właśnie one, a wszystko inne pozostawało bez zmian (nota bene, dokładnie takie same założenia przyświecają i nam podczas badania produktów audio). Badania trwały sześć miesięcy i polegały na podwójnie ślepym teście (A/B/X).

Naukowcy badający w ten sposób poznawcze funkcje mózgu odkryli, że muzyka może go „obudzić”, wywołując reakcje w częściach, które były wcześniej uśpione lub wręcz nieaktywne. Kolejnym krokiem było sprawdzenie, jak na tę aktywność wpływają różne rodzaje kabli, prototypy przygotowane przez firmę Synergistic Research. Kierując się uzyskanymi w ten sposób wynikami opracowano serię Atmosphere X, w której zastosowanie znalazły nowe techniki, takie jak UEF Matrix Shielding, które w znaczący sposób poprawiały przyjemność płynącą ze słuchania muzyki. Okazało się, że najważniejszym działaniem jest zmniejszenie szumów, na przykład przez lepsze ekranowanie i kondycjonowanie masy. Podobnie jest w serii Atmosphere SX.

▌ ATMOSPHERE EUPHORIA SX

JUŻ ORYGINALNA SERIA EUPHORIA X dzieliła się na trzy poziomy: Alive, Excite i Euphoria – nie inaczej jest w tym przypadku. Zastosowano w nich firmowe techniki, takie jak: Tricon Silver Matrix, Air String, High-Frequency Long Duration Conditioning Process, Carbon Fibre UEF Tuning Discs, Gallio SX Gold Tuning Bullets. Wspomniałem, że Denney lubi akronimy i nazwy własne? – Jeśli tego wcześniej nie robiłem, to ta krótka lista wystarczy za potwierdzenie.

˻ INTERKONEKT ˺

INTERKONEKTY RCA SĄ JEDNYMI Z NAJPROSTSZYCH kabli połączeniowych. Wystarczy dowolny kabel koncentryczny, to jest mający przewód otoczony ekranem, zakończony wtykami RCA z dwóch stron – i mamy kabel przeznaczony do przesyłu sygnałów o niskim poziomie. Można je kupić już za kilkanaście złotych i będą one działały. Zakładam jednak, że chodzi nam o coś więcej niż tylko o „przesył sygnału” – chodzi nam o przesył sygnału o możliwie najmniejszej ingerencji z zewnątrz. A to nie jest już takie proste. Im dalej w las, tym trzeba więcej poświęcić na rozwój strony metalurgicznej, dobór dielektryków, geometrii itd.

Patrząc na interkonekty EUPHORIA SX wiemy, że ktoś mocno się nad nimi nagłowił. Nie dość, że nie wyglądają, jak zwykły kabel koncentryczny, to są w ich budowie rozwiązania, których nigdzie indziej nie znajdziemy. Kable mają postać splecionych z sobą, obleczonych czarnym materiałem przewodów. Jak czytamy na stronie internetowej producenta, ich podstawą są dwa kable 5. generacji w opracowanej samodzielnie topologii Tricon Silver Matrix, w której znajdziemy monokrystaliczne, pracujące równolegle, przewodniki ze srebra i miedzi. Dodano do nich cztery przewody w wykonane z czystego monokrystalicznego srebra 6N w zamkniętych rurkach z powietrzem (Air String).

Jak już kiedyś wspominaliśmy, Synergistic Research była pierwszą na świecie firmą, która do budowy kabli audio zastosowała grafen. Został on wykorzystany do budowy ekranu. Producent mówi, że „odpowiednie ułożenie grafitowego ekranu UEF w układzie siatki wokół przewodów znacząco obniża poziom zakłóceń i spektakularnie zwiększa muzykalność, subiektywne poczucie przyjemności ze słuchania muzyki”. W konstrukcji testowanych interkonektów warto wskazać również na wewnętrzne dyski izolujące UEF z włókna węglowego, które rozmieszczone zostały wzdłuż kabla, w miejscach dobranych w testach odsłuchowych.

Interkonekty zakończone zostały solidnymi i wygodnymi w użyciu wtykami SR20 RCA. Producent informuje, że są one poddawane procesowi kondycjonowania prądem o wysokiej, zmiennej częstotliwości; rozwiązanie to nazwano Quantum Tunelling. Pierwotnie opracowano go dla kabli z serii SRX, a firma stosuje go również do poprawy działania bezpieczników Purple:

Po udoskonaleniu najbardziej naturalnie brzmiących i holograficznych kabli w naszej historii, postanowiliśmy pójść dalej dzięki nowemu procesowi kondycjonowania wysokim napięciem, w którym omiata się kabel różnymi częstotliwościami przez dłuższy czas. Eksperymentowaliśmy z dziesiątkami częstotliwości w różnych kombinacjach, zanim wylądowaliśmy z właściwą „mieszanką”.

Zbudowaliśmy nawet nową cewkę Tesli, aby poradzić sobie z nadmiarem ciepła generowanym podczas długich sesji kondycjonowania. Po zakończeniu, proces kondycjonowania kabli SRX stworzył holograficzny realizm i precyzję barwową znacznie wykraczające poza nasz poprzedni protokół kondycjonowania za pomocą cewki Tesli.

⸜ www.SYNERGISTICRESEARCH.com; dostęp: 11.02.2022.

Mamy więc nietypowo wyglądający kabel – to raz. Ale jeszcze bardziej zaskakują, tych którzy nie mieli z kablami Synergistic Research do czynienia, dwie rzeczy: wykonane z plecionki włókna węglowego tubusy, nasunięte na kable, oraz małe, metalowe trzpienie, które wpina się do wtyków bananowych, wyglądające, jak kiście daktyli. I jest jeszcze wtyczka zasilająca, czyli „trzeci element”, którą podłączamy do kabla, z a drugiej strony wpinamy do gniazdka ściennego (lub listwy zasilającej AC).

Podłużne walce noszą nazwę Unified Energy Field Cell (UEF Cell). Opracowane pierwotnie dla topowej serii Galileo UEF są swego rodzaju pasywnym filtrem EMI/RFI. Wykonane zostały z warstwy folii metalowej z przekładką wykonaną z japońskiego jedwabiu i Teflonu. W ich budowie wykorzystano również grafen. Elementy te są podłączone zarówno do ekranu, jak i przewodu sygnałowego.

Bardziej zastanawiające wydają się małe trzpienie, wpinane za pomocą mini-jacków. Do dyspozycji otrzymujemy dwa rodzaje – o srebrnym i złotym kolorze (poprzednio miały one kolor czerwony i niebieski). Zanim parskniemy śmiechem, weźmy pod uwagę, że wewnątrz znalazł się materiał, który obniża szumy masy, a rozwiązania tego typu stosowane są w medycynie i w wojsku.

Od lat tego typu rozwiązania proponują też japońskie firmy, że przywołam, chociażby, REALITY ENCHANCER PLUGS firmy Acoustic Revive. A niedawno swoją wersje tego rozwiązania zaproponowała jedna z mocniej stojących na ziemi, inżynierskich do bólu, brytyjska firma The Chord Company. Teraz można się śmiać, ale – co najwyżej – z własnej ignorancji.

Dodajmy, że masę kabli łączymy z masą układu zasilającego poprzez kable zakończone wtykiem zasilającym. Nic w ten sposób nie zasilamy, a jedynie wyrównujemy potencjały na masie.

˻ KABEL GŁOŚNIKOWY ˺

PODOBNIE, JAK INTERKONEKT, tak i kabel głośnikowy z serii Atmosphere, dostępny jest w trzech wersjach, różniących się od siebie stopniem zaawansowania budowy. Podstawową jest wersja Alive SX, zbudowana z dwóch kabli o geometrii Silver Matrix. Kiedy dodano do nich dwa, ręcznie wykonywane przewody Air Strings z czystego srebra, powstała wersja Excite SX. Model Euphoria SX, wieńczący tę serię, uzyskano dodając do konstrukcji dwa dodatkowe przewody Air Strings oraz dwa kolejne, w topologii Silver Matrix, o której była mowa przy interkonekcie. Otrzymano w ten sposób złożony mechanicznie kabel z ośmioma przewodami, wykonanymi na trzy różne sposoby (na kanał).

Kabel ten wyposażono także w kolejny własny „patent”, to jest SR Ground Plane. Opracowany on został pierwotnie dla kondycjonerów napięcia zasilającego AC PowerCell, a później dostosowany został dla flagowej serii Galileo SX. Ma on poprawiać odprowadzenie zakłóceń z systemu przez specyficzne dla tej firmy prowadzenie masy. Także i tutaj do uzyskania odpowiednich odległości między przewodami użyto krążków Carbon Fibre UEF Tuning Discs. I są, to oczywiste, małe walce Silver oraz Gold Galileo UEF Tuning Bullet, wpinane do małych jacków na każdym z kabli; kable są kierunkowe.

Pomimo skomplikowanej budowy kabel jest fenomenalnie giętki. Nie powinno być więc żadnych problemów z jego ułożeniem w systemie.

▌ ODSŁUCH

⸤ JAK SŁUCHALIŚMY Kable Synergistic Research testowane były w systemie referencyjnym „High Fidelity”. Interkonekt Atmoshere Euphoria SX IC łączył wyjście RCA odtwarzacza SACD AYON AUDIO CD-35 HF Edition i wejście RCA przedwzmacniacza liniowego AYON AUDIO SPHERIS III. Kabel uziemiający system SR Ground Plane, zakończony wtyczką zasilającą Schuko, wpięty był do listwy zasilającej, do której wpięte były pozostałe kable zasilające całego systemu. Interkonekt porównywany był z kablem SILTECH TRIPLE CROWN.

Z kolei kable głośnikowe Atmoshere Euphoria SX SC łączyły końcówkę mocy SOULUTION 710 i kolumny HARBETH M40.1. Ale osobny test wykonałem korzystając z kosztujących 330 000 złotych za parę monitorów TAD CR1TX (na zdjęciu powyżej). Również i z nimi porównywane były do kabli SILTECH TRIPLE CROWN. Kable ułożone były na takich samych podstawkach, co Siltechy, to jest Acoustic Revive RCI-3.

Płyty użyte w teście | wybór

⸜ PAT METHENY, What’s It All About, Nonesuch Records/Warner Music Japan WPCR-14176, CD (2011); recenzja TUTAJ.
⸜ LARS DANIELSSON & LESZEK MOŻDŻER, Pasodoble, ACT Music, ACT 9458-2, CD (2007); recenzja TUTAJ.
⸜ PATRICIA BARBER, Companion, Premonition Records/Mobile Fidelity Sound Lab UDSACD 2023, SACD/CD (1999/2003); relacja z koncertu TUTAJ | więcej TUTAJ.
⸜ DOMINIC MILLER & NEIL STACEY, New Dawn, Naim naimcd066, CD (2002).
⸜ DEEP PURPLE, Now What?!, Edel Germany/Victor Entertainment VIZP-116, 2 x SHM-CD (2013).
⸜ ULTRAVOX, Lament, Chrysalis/EMI 96802229, „Remastered Definitive Edition”, 2 x CD (1984/2009).
⸜ ERIC CLAPTON, Journeyman, Warner Bros. Records/Audio Fidelity AFZ 180, „Limited Edition | No, 0281”, SACD/CD (1989/2014).
⸜ DEEP PURPLE, In Rock, w: DEEP PURPLE, The Audio Fidelity Collection, Warner Bros./Audio Fidelity AFZB 019, „Limited Edition | No. 0878”, 4 x gold-CD (1970, 1971, 1972, 1973/2013).
⸜ NAT ‘KING’ COLE, Welcome to the Club, Columbia/Audio Fidelity AFZ 153, „Limited Edition | No. 1294”, SACD/CD (1959/2013).

˻ INTERONEKT ˺

NIE TRZEBA SIĘ DŁUGO WSŁUCHIWAĆ, żeby dostrzec, jak głębokie, jak aksamitne brzmienie nowy interkonekt Synergistic Research proponuje. Pierwsza płyta, której słuchałem, What’s It All About PATA METHENY’ego, to stosunkowo prosta sprawa – gitara solo, najczęściej barytonowa. Nagrana bez dogrywek i edycji, z naturalnie brzmiącym pogłosem niesie w sobie jednak ogromny ładunek emocjonalny. Amerykański kabel pokazał tę jej złożoność bez wysiłku, niejako „przy okazji”.

Przede wszystkim oddał bowiem głębię tej realizacji. Pogłos nałożony na instrument jest długi, a efekty ustawione w taki sposób, że choć atak dźwięku dochodzi do nas ze środka sceny, to już wszystko to, co poza nim jest niebywale przestrzenne, dźwięk odbija się od ścian i meandruje po całej scenie przed nami. Interkonekt odniesienia był w tej „wędrówce” bardziej precyzyjny i rozdzielczy. Mimo to Synergistic nie był wcale tak daleko z tyłu, głównie dzięki temu, że świetnie oddał głębię dźwięku, czyli to, od czego tę część odsłuchów rozpocząłem.

Ach, jak świetnie wyszło to przy kolejnym krążku, Pasodoble LARSA DANIELSSONA i LESZKA MOŻDŻERA, tym razem z dwoma instrumentami – fortepianem i kontrabasem! Po przełączeniu z Siltechów dźwięk się momentalnie obniżył i do mnie przybliżył. Kable Atmosphere Euphoria SX mają właśnie takie brzmienie. Atak jest w nich trochę wycofany, a na plan pierwszy wychodzi podtrzymanie, czyli to, co niesie z sobą „mięso”. Fortepian zyskał w ten sposób polor, ogładę, a kontrabas lekkie obniżenie brzmienia, jak gdyby mikrofon został ustawiony nieco bliżej pudła rezonansowego niż wcześniej.

Testowany interkonekt gra więc dość bliskim i – powiedzmy to – ciepłym dźwiękiem. W przeciwieństwie do wielu innych produktów tego typu nie przybliża jednak nadmiernie pierwszego planu. PATRICIA BARBER z koncertowej płyty Companion była nawet nieco dalej, a wchodzące w 2:11 utworu Black Magic Woman okrzyki i oklaski pokazane zostały za linią łączącą głośniki. Tyle że pokazane tam wydawały się niezwykle namacalne. Jak gdyby kable radziły sobie z małymi sygnałami tworzącymi „tkankę” brzmienia, a nie tylko z jego zewnętrzną formą, to jest linią melodyczną, rytmem itp.

Kabel ten „wchodzi” w dźwięk miękko, bez ostrego ataku. Może się więc wydać nieco uspokojony. Trochę tak jest, ale nie do końca. Trzyma bowiem rytm, bardzo dobrze akcentuje zmiany tempa, a nagrania o sporej kompresji, nie do końca rozdzielcze, świetnie uplastycznia, przez co wydają się bardziej klarowne niż w rzeczywistości. Tak było, dla przykładu, ze świetnymi muzycznie, ale jednak mającymi problemy z selektywnością, płytami DEEP PURPLE Now What?! oraz ERICA CLAPTONA Journeyman.

Obydwa albumy – Now What?! jest wydawnictwem dwupłytowym – mam w najlepszych dostępnych wersjach, to jest, odpowiednio, na japońskim krążku SHM-CD oraz SACD w wydaniu Audio Fidelity. Mimo to, przynajmniej w porównaniu do nagrań jazzowych, ich dźwięk jest dość płaski dynamicznie i mało selektywny. Kiedy się z tym oswoimy traci to na znaczeniu, bo to znakomita muzyka, to jasne. Równie jasne dla mnie było również to, że amerykański interkonekt znakomicie sobie z tym poradził. Tak, było to lekko uspokojone i ciepłe granie, ale granie ze świetną głębią i balansem tonalnym. Nie miałem też cienia problemu z rozjaśnieniami czy wyostrzeniami – Synergistic jakby ich nie zauważał.

˻ KABEL GŁOŚNIKOWY ˺

DWIE RZECZY OD RAZU PRZYCHODZĄ DO GŁOWY, kiedy słucha się muzyki z kablem głośnikowym Atmoshere Euphoria SX SC w systemie: głębia i tzw. „presence”. Głębia polega na tym, że dźwięk jest z nim większy i ma mocniej zaznaczany przełom średnicy basu, energia transmitowana tam przez amerykański kabel jest naprawdę duża. Z kolei w „presence” chodzi o lekkie wyeksponowanie zakresu odpowiedzialnego za czytelność mowy.

Pogłębienie części basu pozwoliło pięknie rozwinąć się utworowi Lament z płyty grupy ULTRAVOX pod takim samym tytułem. Rozpoczyna się on powolnym nabijaniem rytmu przez automat perkusyjny, do którego co jakiś czas dochodzą tzw. „przejścia”. Zarówno sam automat, jak i owe przejścia perkusji między kanałami były z Synergistic Research duże, gęste i świetnie artykułowane.

Krążek ten nagrany jest w klasyczny dla tamtych czasów sposób, to jest z wycofaną w miksie ścieżką wokalną. Generalnie chodziło o dodanie góry i dołu, aby w niewielkich radioodbiornikach, na których młodzież słuchała muzyki, brzmiało to mocno i energetycznie. Słuchane na dobrych systemach z tamtych czasów płyty te brzmiały jasno i dudniły basem. Po latach okazało się, że to nie problem nagrań, a właśnie tamtego sprzętu, z wysokim sprzężeniem zwrotnym, bez wypełnienia, o małej rozdzielczości. Na wysokiej klasy, współczesnych systemach wycofanie wokalu, o którym mowa, jest oczywiste. A jednak ma on niesamowitą łączność z resztą nagrania, które jest głębokie i pełne.

A testowany kabel głośnikowy to wszystko dobrze pokazał, bo jest kablem o dobrej rozdzielczości. Ale też zmodyfikował po swojemu. Do podniesienia części basu dochodzi bowiem przybliżenie wokalu, spowodowane otwartą górą. Ta jest nieco słodka, ale jej energia jest spora. Dlatego też i wokal Midge’a Ure’a z płyty Ultravox, i mocno przesterowana gitara otwierająca płytę In Rock grupy DEEP PURPLE, i – wchodzące zaraz potem – organy Hammonda, były duże, mocne i dość blisko mnie.

Tak więc dostajemy z kablem Synergistic Research bliską perspektywę, gęstość i duży wolumen. To jest kabel, który jest w stanie powiększyć cienki obraz nie do końca wyrównanego barwowo systemu, a w tych neutralnych doda do dźwięku „ciała”, „mięsa”, po prostu – życia. Dźwięk staje się z nim bardziej atrakcyjny. Nie jest do końca neutralny, ale ma wszystkie zalety kabla brzmiącego naturalnie. Dlatego też NAT ‘KING’ COLE z doskonale przygotowanej przez wydawnictwo Audio Fidelity reedycji SACD jego płyty Welcome To The Club zabrzmiał w intymny, ale i pełen ognia sposób – ostatecznie to jest przecież muzyka przeznaczona do tańca (!).

Na koniec wrócę jeszcze do sposobu obrazowania, z jakim mamy tu do czynienia. Jak już wspomniałem, pierwszy plan, a właściwie wydarzenia na osi są z tym kablem blisko nas, są też dość duże. Przestrzeń jest bowiem pokazywana w intymny sposób, to jest wybrzmienie pogłosów jest lekko skracane, a podkreślany jest efekt „bliskości”. Tak było zarówno ze swingowymi nagraniami Cole’a, z elektroniką new romantic zespołu Ultravox, tak też było z doskonałymi nagraniami z płyty Korteza zatytułowanej Bumerang.

▌ PODSUMOWANIE

SYSTEM SYNERGISTIC RESEARCH, to jest interkonekt Atmoshere Euphoria SX IC wraz z kablem głośnikowym Atmoshere Euphoria SX SC, grają w niezwykle gładki, ciepły, gęsty sposób. Owo ciepło nie polega na wycofaniu wyższej góry – tej jest dużo, jest aktywna i dźwięczna. Chodzi raczej o zaokrąglenie jej ataku, o wygładzenie zadziorów. Dostajemy więc dźwięk przyjemny i wciągający.

Pomaga w tym również mocniejszy nacisk położony na przełom środka i wyższego basu. Niezależnie od słuchanej płyty będziecie państwo mieli wrażenie uczestnictwa w prawdziwym spektaklu – to coś, na co zwróciłem uwagę już przy wcześniejszej wersji tych kabli. Tutaj jest to poprowadzone jeszcze dalej, przede wszystkim przez „dociśnięcie” namacalności przekazu. Prawdę mówiąc testowane kable powodują, że dźwięk szczelnie wypełnia przestrzeń, trochę tak, jak przy odsłuchu przez słuchawki.

Wszystko to powoduje, że jest to dźwięk niesamowicie atrakcyjny i wspaniale zrelaksowany. Selektywność jest dobra, ale nie ona jest tu najważniejsza. Rozdzielczość z kolei jest na wysokim poziomie, ale i ona nie powoduje wydobycia szczegółów, a raczej wspomaga spójność i gładkość. Jest to więc system okablowania dla tych, którzy lubią dźwięk winylu, lampy i nie chcą się z niczym spieszyć. Taki system na wolne, leniwe popołudnia i wieczory – „welcome to the club!” ■