Kompilacja Celestial Birds koncentruje się na nieznanych szerzej kompozycjach elektronicznych założyciela AACM i pianisty jazzowego MUHALA RICHARDA ABRAMSA. #5 w serii Perihel, której kuratorem jest szef zespołu Zeitkratzer, pan REINHOLD FRIEDL. Jej wydawcą jest berlińskie wydawnictwo KARLRECORDS.
Każdy zainteresowany jazzem wie, że Chicago od zawsze było wyjątkowym miejscem dla nowych talentów – i nadal nim jest. Jednym z istotnych przełomów w historii i rozwoju jazzu było założenie AACM (Association for the Advancement of Creative Musicians) w maju 1965 roku. Ta organizacja non-profit była tyglem (i punktem wyjścia) dla artystów takich jak ANTHONY BRAXTON, ROSCOE MITCHELL, GEORGE LEWIS i LESTER BOWIE oraz jego ART ENSEMBLE OF CHICAGO. Jeden z jego faktycznych członków założycieli znany jest jednak tylko największym koneserom: MUHAL RICHARD ABRAMS (1930 – 2017).
Pianista i kompozytor samouk porzucił szkołę muzyczną i uniwersytet, decydując się na samodzielną naukę muzyki. Jego pierwszym zespołem był, założony w 1961 roku, EXPERIMENTAL BAND, ale wkrótce okazało się, że zainteresowania ABRAMSA wykraczają poza jazz i że jest otwarty na awangardę i nową muzykę, a przede wszystkim na muzykę elektroniczną. Związane były z tym dwa problemy. Z jednej strony czarni muzycy niemal nie mieli dostępu do nielicznych studiów nagraniowych muzyki elektronicznej, zlokalizowanych i finansowanych przez uniwersytety lub wydawnictwa muzyczne. Z drugiej strony w „czarnej” muzyce pojawiły się poważne zastrzeżenia dotyczące użycia elektroniki. W swojej książce A Power Stranger Than Itself – AACM and American Experimental Music GEORGE LEWIS pisze:
„Wykorzystanie elektroniki … okazało się kontrowersyjne i powszechnie niezrozumiane w świecie jazzu, w którym instrumenty akustyczne zostały splecione z autentycznością muzyczną, a ostatecznie kulturową, a nawet rasową”.
Odpowiedź ABRAMSA polegała na „ukryciu” jego utworów elektronicznych na stronach B jego albumów, a ta kompilacja koncentruje się na niektórych z jego najlepszych elektronicznych eksperymentów: 22-minutowej epickiej The Bird Song z 1968 roku – w oryginalnej wersji na całość nałożony był pogłos, który został usunięty w późniejszym wydaniu płyty w DELMARK, kompozycje syntezatorowe Conversations With The Three Of Me (1989) i Think All, Focus One (1995) oraz Spihumonesty (1980), gdzie na drugim syntezatorze gra GEORGE LEWIS i YOUSEF YANCEY thereminie.
Celestial Birds rzuca nowe światło na niedocenianego eksperymentatora MUHALA RICHARDA ABRAMSA, jego innowacyjne podejście do kompozycji i utworów, które zbyt długo były w stanie uśpienia! Płyta ukazała się 20 stycznia 2020 na 180 g płycie LP i w postaci plików do ściągnięcia (TUTAJ).
(za: mat. wydawcy)