Burt Bacharach & Daniel Tashian ‎| BSCD2

→ SŁUCHAMY

12 czerwca 2020 roku mające swoją siedzibę w Nashville wydawnictwo BIG YELLOW DOG MUSIC zapowiedziało wydanie płyty BURTA BACHARACHA i DANIELA TASHIANA pt. ‎BLUE UMBRELLA.

Ukazała się ona 31 lipca, a w październiku zaprezentowano jej, rozszerzoną o dwa utwory, wersję „The Deluxe Edition”. To tzw. EP-ka (Extended Play), czyli krótka płyta – dłuższa niż singiel, a krótsza niż pełnowymiarowy album.

▬

Burt Bacharach & Daniel Tashian

BLUE UMBRELLA

Wydawca: Big Yellow Dog Music/Sony Records Int’l SICX 30088

Premiera: 28.10.2020

Format: Compact Disc | BSCD2

Jakość dźwięku: 7/10

Słuchał: WOJCIECH PACUŁA

▬

⸜  MUZYCY

Za płytę odpowiedzialny jest duet, który na pierwszy rzut oka nie powinien się spotkać – mający 92 lata pianista, kompozytor i producent BURT BACHARACH, znany z muzyki łatwej i przyjemnej, niezwykle przebojowej, oraz urodzony w 1974 roku DANIEL TASHIAN, znany głównie z kompozycji i produkcji albumów powiązanych z muzyką country. Takie połączenia, jeśli się udają, są jednak niepowtarzalne – tak też jest w tym przypadku.

Daniel Tashian (po lewej) i Burt Bacharach w SOUND EMPORIUM STUDIOS • foto Eric Ray Davidson

Bacharach jest ośmiokrotnym zdobywcą nagrody GRAMMY (w tym nagrody za całokształt twórczości w 2008 roku i nagrody Trustees Award w 1997 r.), jest też „ojcem” muzyki pop i charakterystycznego brzmienia wielu znanych piosenek z lat 60. W Wikipedii czytamy:

Piosenki Bacharacha są wykonywane przez wielu popularnych artystów, takich jak The Carpenters, Aretha Franklin, Jack Jones, Tom Jones, Dusty Springfield, Luther Vandross i Dionne Warwick. Jego muzyka, z reguły klasyfikowana jako easy listening, ma zazwyczaj charakterystyczne, przyjemne i łatwo wpadające w ucho melodie oraz bardzo wyrafinowany styl.

Dodajmy, że spod jego ręki wyszedł także soundtrack do filmu Casino Royale.

Daniel Tashian pochodzi z muzycznej rodziny. Od 1984 roku wychowywał się w Nashville, a jego rodzicami byli Barry i Holly Tashian, autorzy piosenek i wokaliści, wykonujący muzykę country, bluegrass i rock. Zdobył dwie nagrody Grammy jako koproducent płyty Kacey Musgraves, a w zeszłym roku był nominowany za muzykę dla dzieci I Love Rainy Days. Tashian, oprócz tego, że jest autorem muzyki i producentem, pomógł wielu artystom w rozwijaniu ich brzmienia. Jak mówił dziennikarzowi „Nashville Scene”, „muzyka Bacharacha jest jednym z fundamentalnych elementów uniwersum muzycznego” (więcej TUTAJ).

⸜  PŁYTA

Płytę BLUE UMBRELLA PO RAZ PIERWSZY usłyszałem w zeszłym roku w serwisie muzycznym Tidal, ale czekałem na fizyczną wersję, która w Japonii ukazała się na krążku BSCD2 (Blu-spec Compact Disc 2). W tym czasie krążek został nominowany do nagrody Grammy w kategorii Best Traditional Pop Vocal Album. Być może to jest więc najlepszy moment na jej zaprezentowanie.

Burt Bacharach i Daniel Tashian przy konsoli API LEGACY AXS • foto Eric Ray Davidson

Co więcej, Tashian jest nominowany w dwóch innych kategoriach: był współproducentem trzech piosenek z nominowanego w kategorii Best Country Album albumu Nightfall zespołu Little Big Town oraz współproducentem utworu All Is Found – Kacey Musgraves Version do „najlepszej ścieżki dźwiękowej w kompilacji” dla nominowanego soundtracku Frozen 2. O tym, kto je otrzymał, dowiemy się w niedzielę 31 stycznia 2021 roku, kiedy to odbędzie się 63. ceremonia wręczenia nagród GRAMMY.

⸜  NAGRANIE

Tashian i Bacharach nagrywali album Blue Umbrella w SOUND EMPORIUM STUDIOS, jednym z najważniejszych studiów nagraniowych w Nashville, w czerwcu 2019 roku. To znakomicie wyposażone studio, z dwoma salami, bogatym zbiorem mikrofonów i urządzeń dodatkowych. jego centrum to, wykonana w 2019 roku, 48-kanałowa, analogowa konsola API LEGACY AXS z Final Touch Automation. Studio oferuje nagrania wielośladowe na magnetofonie analogowym Studer A80, ale podstawą jego działalności jest rejestracja cyfrowa, za pomocą stacji DAW Apple Mac Pro (2013) w Sonnet xPro Mac. Najprawdopodobniej sygnał został zarejestrowany cyfrowo, na wielu śladach, i analogowo zmiksowany do domeny cyfrowej – mastering byłby więc cyfrowy.

Studio A w SOUND EMPORIUM STUDIOS • foto Sound Emporium Studios

Daniel Tashian jest, wraz Bacharachiem, producentem albumu, ale i jego głównym wokalistą. Na fortepianie słyszymy Tima Laurea. Wspierają ich najlepsi muzycy sesyjni „w mieście”: Dennis Crouch, Fred Eltringham, Tom Bukovac, Jim Hoke.

Płyta została zarejestrowana i zmiksowana przez kolejnego zdobywcę nagrody GRAMMY, inżyniera RYANA HEWITTA, a mastering wykonał GREG CALBI w Sterling Sound; Calbi jest odpowiedzialny za takie wyjątkowe albumy, jak Walls and Bridges Johna Lennona czy Born to Run Bruce’a Springsteena.

Konsola API i odsłuchy w SOUND EMPORIUM STUDIOS • foto Sound Emporium Studios

Dwa dodatkowe utwory powstały osobno, a ścieżki do nich zostały nagrane w różnych studiach przez różnych inżynierów. Ale i w ich przypadku pod masteringiem podpisał się Greg Calbi.

⸜ SŁUCHAMY

| PROGRAM |

1. Bells Of St. Augustine

2. Whistling In The Dark

3. Blue Umbrella

4. Midnight Watch

5. We Go Way Back

                Bonus Tracks

1. 21st Century Man

2. Quiet Place

BELLS OF ST. AUGUSTINE Płyta rozpoczyna się przepięknym utworem Bells Of St. Augustine, który „ustawia” odsłuch całej płyty, wprowadzając nas w jej melancholijny nastrój. Przy czym melancholia w tym przypadku nie jest niszczącym uczuciem, a oczyszczającym.

To przede wszystkim dźwięk fortepianu, który nie wyczynia niewiadomo jakich cudów, kładąc pod spodem pełne akordy, w spokojnym fragmencie pośrodku, dodając coś więcej. Brzmienie instrumentu i wokalu jest lekko podniesione, nie ma tu gęstego wypełnienia, które by „domknęło” namacalność.

WHISTLING IN THE DARK Podobnie jest z kolejnym utworem, Whistling In The Dark. Ten ma od początku niższe brzmienie, wyznaczane przez bas (kontrabas?) i stopę perkusji. Ładnie odzywają się tu gitary – w lewym i prawym kanale.

BLUE UMBRELLA Podobnie jest zresztą i w utworze tytułowym. Co ciekawe, to utwór, w którym wszystko jest pokazane niżej, a wokal Daniela Tashiana jest lepiej wypełniony i mocniejszy. Wyraźniej słychać też bas. Przyjemnie odzywa się tu również gitara akustyczna Martin Guitar, na której gra Tom Bukovac.

MIDNIGHT WATCH Mocny bas dostajemy w Midnight Watch. Wokal jest tu bardzo przyjemnie skontrastowany chórkami. To nie jest nagranie, które miałoby jakąś wyraźną głębie, nie oczekujmy też wyrazistych brył instrumentów. Chodziło raczej o zgrabne połączenie różnych elementów – i to się udało.

WE GO WAY BACK Od mocnego fortepianu – nareszcie! – rozpoczyna się We Go Way Back. Towarzyszy mu, słyszana co jakiś czas, harmonijka, która ładnie wypełnia prawą stronę sceny. Wokal został ponownie ustawiony wyżej, jest przez to dalej w miksie i na scenie. Ma też spory pogłos, chociaż, prawdę mówiąc, nie jest on wyraźny. Całość jest przestrzenna, ale w jakiś taki „podskórny” sposób, to jest bez rozdmuchania.

21ST CENTURY MAN Dodatkowy utwór 21st Century Man brzmi kompletnie inaczej i słychać, że został nagrany w innym miejscu i przez innych ludzi. Ma nisko ustawiony balans tonalny, długie pogłosy, zgaszoną wyższą średnicę. bas i perkusja są mniej klarowne, ale mają większą masę – od razu słychać też, że gra na nich inny zespół niż wcześniej.

QUIET PLACE Według tego samego schematu została zrealizowana piosenka Quiet Place. Wszystko jest tu nisko, jest gęsto, choć bez wyraźnej klarowności. I, prawdę mówiąc, mógłbym się bez tych dwóch utworów obyć, są one rzeczywiście – dodatkowe.

⸜ PODSUMOWANIE

BLUE UMBRELLA Burta Bacharacha i Daniela Tashiana jest przepiękną płytką – krótką, ale może właśnie dlatego tak ‎ spójną. Dodanie dwóch utworów zrealizowanych w inny sposób trochę tę harmonię zaburza. jej brzmienie jest spójne, dobre, chociaż nie jest to jakieś wybitne nagranie, ponieważ brakuje mu namacalności i rozdzielczości. Słuchałem jej zarówno przy deszczowej pogodzie, jak i w pięknym słońcu – sprawdza się za każdym razem. Gorąco polecam, zarówno w formie CD (BSCD2), jak i z Tidala – szkoda, że nie w ma jej w wersji Master…

www.bigyellowdogmusic.com

Tekst: redakcja
Zdjęcia: mat. prasowe, Eric Ray Davidson