Capella Cracoviensis – „BACH EXTREME”

Epitet „francuski” odcisnął silne piętno na kulturze. Mamy francuski klucz, francuskiego pieska, francuską miłość, chorobę i pocałunki, także ciasto, warkocz, buldoga, ba – łącznika nawet, by sięgnąć w popkulturę. Jest nawet coś węższego, tzw. syndrom paryski, odmiana syndromu Stendhala, który przyprawia turystów o łzy zawodu. A jednak, mimo kilku negatywnych, większość skojarzeń przebiegających przez głowę na dźwięk słowa „francuski” jest przyjemnych, moda, smak, impresjonizm, Luwr, Wersal, Rameau, wreszcie suita. Johann Sebastian Bach cenił ten potencjał i cenił także elegancję, która oddalała go od suchości protestantyzmu, a zbliżała ku tanecznej fantazji i ornamentyce.

Cztery „Suity” na orkiestrę. Napisane w stylu francuskim, raczej ku uciesze słuchaczy, co nie znaczy, że pozbawione bachowskiego geniuszu. Cztery instrumentalne perły wydobyte z przepastnego katalogu dzieł Bacha, katalogu zawierającego tysiąc z okładem kompozycji. Połączone wspólną nazwą, opatrzone kolejnymi numerami w Bach-Werke-Verzeichnis, a jednak niemające z sobą, prócz francuskiej proweniencji i muzycznego charakteru, wiele wspólnego.

Tak o tych utworach rozpisuje się sama Capella Cracoviensis: „To cztery niezależne, powstałe w różnych latach (najpewniej między 1725 a 1739 rokiem) kompozycje związane ledwie ludzką skłonnością do kategoryzowania – pragniemy wszystko katalogować, łączyć w kolekcje, opatrywać etykietami. Chcemy, by świat poddał się uproszczeniom, bo w swojej złożoności wydaje nam się niemożliwy do objęcia umysłem. Ale popatrzmy na cztery Suity na orkiestrę jako na cztery niezależne byty, rozdzielmy je, rozsmakujmy się w harmoniach, elegancji tańców, wdzięczności i rozrywkowości. Doceńmy wirtuozerską partię fletu w II Suicie zestawioną z Partitą a-moll, wsłuchajmy się w pierwszoplanowe instrumenty dęte w suicie pierwszej, zauważmy, że popularna Aria na strunie G to tylko fragment większej, imponującej całości – III Suity i porównajmy trzecią z czwartą, rozpisaną na te same instrumenty, a jakże inną. Szukajmy wspólnych mianowników w mniej oczywistych miejscach. Bawmy się w detektywów”.

Sprzedaż biletów – których cena wynosi 45 zł – będzie prowadzona od 21.04 do 23.04 w godzinach 14:00-18:00 w kasie Capelli Cracoviensis przy ul. Zwierzynieckiej 1 oraz w miejscu koncertu na godzinę przed jego rozpoczęciem. Organizator przypomina również o akcji towarzyszącej całemu cyklowi „CC extreme” – „PODAJ DALEJ”. Wychodząc z koncertu można oddać bilet przypadkowej (bądź nie) osobie.

24.04.2016 – niedziela – 11:00
Cricoteka, ul Nadwiślańska 2-4 Kraków
bach extreme

Johann Sebastian Bach – „Suity orkiestrowe I-IV”
„Suita orkiestrowa nr IV D-dur”
„Partita a-moll na flet traverso”
„Suita orkiestrowa nr II h-moll”
„Suita orkiestrowa nr I C-dur”
„Suita orkiestrowa nr III D-dur”

Capella Cracoviensis na historycznych instrumentach
Maciej Czepielowski, Jadwiga Czepielowska, Tomasz Góra, Elżbieta Górka, Beata Nawrocka, Paweł Stawarski, Zofia Wojniakiewicz – skrzypce
Jacek Dumanowski, Mariusz Grochowski, Teresa Wydrzyńska – altówka
Agnieszka Oszańca, Konrad Górka – wiolonczela
Grzegorz Frankowski – kontrabas
Georges Barthel – flet traverso solo
Lidewei De Sterck, Daniel Lanthier, Julia Fankhauser – obój
Tomasz Wesołowski – fagot
Marian Magiera, Paweł Gajewski, Paweł Durowski – trąbka
Alessandro Moccia – koncertmistrz