FBI (rare recordings 1959-1962) jest pierwszą płytą zagranicznego wykonawcy w sklepie KAMELEON RECORDS. To składanka legendarnej i (przynajmniej do niedawna) bardzo lubianej i szanowanej przez wszystkich fanów rocka w Polsce grupy gitarowej. Dla porządku przypomnimy, że THE SHADOWS to absolutna ekstraklasa gitarowego grania i to właśnie od nich zaczął się prawdziwy boom popularności gitary elektrycznej. CD kierowany jest do wszystkich kolekcjonerów i fanów którzy chcą uzupełnić zbiory o niepublikowane na katalogowych płytach i składankach zespołu, autentycznie rzadkie nagrania z lat 1959-1962.
W ramach rozpoczęcia współpracy Kameleon Records z innymi małymi i niezależnymi wydawcami (tym razem jest to Dusty Tapes), prezentuje ona płytę Compact Disc na której znalazły się rzadkie i bardzo rzadkie nagrania zespołu The Shadows z lat 1959-1962.
ANI JEDNO z tych nagrań (w tych wersjach) nie pojawiło się na katalogowych płytach i kompilacjach wydawanych przez lata przez EMI, a obecnie Warner Music.
2/3 albumu to nagrania perfekcyjnej jakości, natomiast pozostała 1/3 to niezwykle wartościowe archiwalia, które niestety zachowały się tylko w bardzo przeciętnych kopiach. Źródło nagrań nie jest znane, wiadomo tylko, że mastering polegał na odszumianiu i korekcie częstotliwości oraz dynamiki; skorygowano także prędkość utworów, przywracając im oryginalne tempo.
Czego się możemy spodziewać:
- 34 nagrania i ponad 79 minut muzyki !!!
- 5 bardzo rzadkich nagrań studyjnych w idealnej jakości (m.in: stereofoniczna i „niezawężona” wersja słynnego FBI – wersje stereo wydawane dotychczas na CD miały albo fatalny dźwięk, albo zawężoną panoramę; zupełnie inne, wczesne podejście do Guitar Tango – jeszcze z Jetem Harrisem na gitarze basowej; „niezagadany” Happy Birthday To You – znany w wersji z odgłosami zagłuszającymi grę Shadowsów z LP Cliffa Richarda – 21 Today),
- 8 nagrań z BBC w praktycznie perfekcyjnej jakości (m.in.: niepublikowane wersje utworów: Man Of Mystery i Perfidia),
- 11 nagrań koncertowych z Paryskiej Olimpii z lat 1961/1962 (topowa jakość) zmontowanych w jeden płynny koncert (bez wyciszania braw), uzupełnionych o nieco gorsze jakościowo, ale za to bardzo wartościowe kolekcjonersko rejestracje z występów w brytyjskiej TV oraz innych koncertów z epoki (m.in. unikatowy, wokalny utwór More Than I Can Say do którego zespół powrócił w wersji instrumentalnej i innej aranżacji dopiero w 1981 roku na albumie Hits Right Up Your Street),
- 7 utworów z sesji dla Radia Luxembourg (zachowanych niestety tylko w czysto kolekcjonerskiej jakości tzw. off-air, ale tutaj brzmiących naprawdę przyzwoicie) – 4 z tych kompozycji (Cerveza, Barney’s Blues, Licorice, Three-30-Blues) nie ukazały się nigdy na żadnej płycie zespołu,
- wszystkie nagrania zostały naprawdę super starannie zremasterowane z najlepiej zachowanych kopii i co ważne poza optymalnym (dla nagrań archiwalnych) dźwiękiem mają tutaj właściwą prędkość,
- edycja w rozkładanym, laminowanym card sleevie ze specjalną kopertą na płytę, nawiązującą do okładek brytyjskich singli zespołu z lat 1960-1962.
TEKST: mat. prasowe
ZDJĘCIE: mat. prasowe
