Nie znałem Woong San wcześniej. Feel Like Making Love to pierwsza jej płyta, którą słyszałem. Koreanka, nagrywająca dla koreańskiego studia Pony Canyon, zarejestrowała ten krążek w japońskich studiach Sound City (Tokio) w ciągu dwóch dni (23-24 czerwca 2008 roku). Master został dokonany w DSD, a płytę wydano jako HQCD (High Quality CD). Krótki odsłuch wystarczył jednak, żebym ją kupił i regularnie słuchał. Dla przyjemności.

Bardzo chciałem Państwu zaprezentować tę płytę, ponieważ raz, że dobrze co jakiś czas odkryć jakiś świeży głos, a dwa, że to dobry przykład na to, że płyty HQCD z nową muzyką mogą mieć naprawdę bardzo przyjemny dźwięk. To produkcja studyjna, wielościeżkowa (jak sądzę), jednak z bardzo dobrym balansem tonalnym i znakomitą stereofonią. W głosie San słychać nieco mocniejsze sybilanty, ale wynikają one raczej ze sposobu śpiewania, a nie z błędu realizacji. To w ogóle niezwykła płyta – jeśli coś jest w systemie nie tak, to jej dźwięk momentalnie się „rozsypuje”, zaczyna dominować góra, albo ciepły środek, jest hiperanalityczna, albo cukrowata. Tylko w najlepszych systemach wszystko składa się na całość. Dźwięk ma świetną głębokość i pełnię. Wokal jest wolny od ograniczeń i otwarty, podobnie jak fortepian. Bardzo ładnie zarejestrowano również blachy perkusji – są dokładne, ale nie dominują w przekazie. Podobnie kontrabas – nie rozlewa się, jest zwarty, ale nie przesadzono z jego analitycznością, w innych nagraniach często nienaturalnie podkreślaną. Jedyną rzeczą, którą słyszałem zawsze, niezależnie od systemu, była lekka szklistość wyższej średnicy głosu San. Płytę masterowano w technologii DSD i właśnie w ten sposób manifestują się przejścia z platformy PCM na DSD i z powrotem. Ponieważ jednak nie mam na to żadnych dowodów, powiedzmy, że to jedynie moje przypuszczenia.

Wojciech Pacuła