To świetnie zagrana, bardzo dobra muzyka. Dźwięk nieco wygładzono, jakby przepuszczano całość przez lampowy „uanalogawiacz” albo jakby całość ślizgała się po teflonowym podkładzie. Jest wszakże na niej element, który spokojnie może przenieść tę płytę z półki „słuchanie” na półkę „testowanie” (najlepiej, gdyby pozostała na obydwu…). Chodzi o wokalizy duetu, nagrane w niesamowicie namacalny, naturalny sposób. Wyłaniają się spoza instrumentów i powinny stanowić osobną warstwę, trójwymiarową, pełną i nieco ciepłą. Jeśli system nie ma dobrej barwy, to wokalizy zabrzmią może i ładnie, ale płasko, bez głębi. Warto to sprawdzić przede wszystkim w utworze „Stella By Starlight”, od 1:26, po długim wejściu fortepianu. Nagle wyłaniają się tam niskie, pełne głosy… Fortepian ma nieco zaokrąglony atak, ale wszystko brzmi w bardzo spójny, dobry sposób, w czym na pewno pomaga dobry warsztat muzyków i radość z grania, którą dobrze słychać.

Ta płyta to absolutna rewelacja muzyczna. Dostępna jest w wersji CD i LP. Zacząć trzeba od poligrafii, bo ta przypomina wysmakowane opakowania płyt First Impression Music i charakteryzuje się świetnym rysunkiem. Muzycznie płyta także jest świetna, bo choć to covery znanych kompozycji tanga, to zagrane z niekłamanym żarem i pasją. Ciekawostką niech będzie fakt, że pod nr. 13 ukrył się utwór „Ta ostatnia niedziela” Jerzego Petersburskiego (tytuł jest w języku polskim!), zresztą bardzo dobrze zaprezentowany. Ponieważ muzyka zagrana jest z fantazją, także dźwięk ma „flow”, jakąś nośność, której nie przeszkodzi nawet słaby system. Generalnie brzmienie leży po cieplejszej stornie neutralności. Instrumenty pokazano w bardzo ładnej manierze, bez zazwyczaj bezsensownie dodawanego pogłosu. Dźwięk nie jest suchy, po prostu nieutopiony cały w echach. Dzięki temu ukazuje się nam mocny, naturalny i organiczny. Słuchając płyty warto zwrócić uwagę np. na utwór „Swing Vagabond”, gdzie saksofon został nagrany zupełnie bez żadnych dodatkowych efektów, w akustyce małego studia. Jeśli coś w systemie jest zgaszone, to fragment ten zabrzmi bez głębi, w nieco ciemny sposób.