HIGH Fidelity

FREDDIE MERCURY
"THE VERY BEST OF FREDDY MERCURY SOLO"

Limited Edition
Parlophone/EMI
3718242
Data wydania: 4 wrzesień 2006
Nośnik: 2CD (?)

Spis utworów:

Disc 1

1. "In My Defence" [2000 Remix]
2. "The Great Pretender" [Original 1987 Single Version]
3. "Living On My Own" [1993 Radio Mix]
4. "Made In Heaven"
5. "Love Kills" [Original 1984 Single Version]
6. "There Must Be More To Life Than This"
7. "Guide Me Home"
8. "How Can I Go On"
9. "Foolin' Around" [Steve Brown Remix]
10. "Time"
11. "Barcelona"
12. "Love Me Like There's No Tomorrow"
13. "I Was Born to Love You"
14. "The Golden Boy"
15. "Mr Bad Guy"
16. "The Great Pretender" [Malouf Remix]
17. "Love Kills" [Star Rider Remix]
18. "I Can Hear Music" [Larry Lurex, 1973 Single]
19. "Goin' Back" [Larry Lurex, 1973 B-Side]
20. "Guide Me Home" [Piano Version by Thierry Lang]

Disc 2

1. "Love Kills" [Sunshine People Radio Mix]
2. "Made in Heaven" [Extended Version]
3. "Living on My Own" [The Egg Remix]
4. "Love Kills" [Rank 1 Remix]
5. "Mr Bad Guy" [Bad Circulation Version]
6. "I Was Born to Love You" [George Demure Almost Vocal Mix]
7. "My Love Is Dangerous" [Extended Version]
8. "Love Making Love" [Demo Version]
9. "Love Kills" [Pixel82 Remix]
10. "I Was Born to Love You" [Extended Version]
11. "Foolin' Around [Early Version]"
12. "Living on My Own" [No More Brothers Extended Mix]
13. "Love Kills" [More Order Rework]
14. "Your Kind of Lover" [Vocal & Piano Version]
15. "Let's Turn It On" [A Capella]

Frederick Bulsara, który przyjął później pseudonim Freddie Mercury, przyszedł na świat 5 września 1946 roku na wyspie Zanzibar u wschodnich wybrzeży Afryki. Dwadzieścia pięć lat później w Londynie, już jako Freddie Mercury stał na czele grupy Queen. Twórczość solowa Freddiego zaczęła się od współpracy z Davem Clarkiem i nagrania "Time" - musicalu londyńskiego West End'u. Później nastąpił czas realizacji dawnych marzeń Freddiego - nagranie ze światowej sławy diwą operową Montserrat Caballé. Utwór "Barcelona", stał się hymnem miasta rodzinnego Seniory Caballé oraz muzycznym tematem Olimpiady w 1992 roku. 24 listopada 1991 zakończyła się walka Freddiego z AIDS. Odszedł zaledwie 24 godziny po wydaniu publicznego oświadczenia, w którym potwierdził domysły na temat swojej choroby. Muzycy i fani z całego świata złożyli mu hołd uznania - odejście najbardziej pomysłowego i ekstrawaganckiego ambasadora rocka oznaczało koniec pewnej ery.
Prezentowana płyta jest specjalną wersją ('Limited Edition') zbioru największych solowych przebojów wokalisty grupy Queen. To nie jest pierwszy składak "The Best" w dyskografii Mercury'ego, jednak to zostało wydane z okazji sześćdziesiątej rocznicy urodzin artysty. Na podwójnym albumie CD znajdziemy wszystkie najciekawsze piosenki Freddiego nagrane i skomponowane bez udziału zespołu Queen. Wszystkie utwory z dysku nr 1 zostały poddane cyfrowemu remasteringowi w Abbey Road, w Londynie (Peter Mew) oraz Future Disc Systems (Eddy Schreyer) w Hollywood. Pierwsza płyta, z paroma wyjątkami, to głównie piosenki w oryginalnych wersjach, a wśród nich między innymi takie utwory jak Barcelona, Mr Bad Guy, czy I Was Born To Love You. Druga płyta zawiera zaś zestaw białych kruków oraz nowych, niepublikowanych wcześniej remiksów, z których. połowa powstała w 2006 roku. Specjalnie z myślą o tym wydawnictwie, kilka jego najlepszych nagrań oddano bowiem w ręce najbardziej utalentowanych światowych DJ-ów: Pixel82, The Glimmers, George Demure, Sunshine People, Rank 1, Star Rider, No More Brothers i The Egg. Wszyscy oni otrzymali pozwolenie stworzenia z oryginalnych nagrań Freddiego czegoś własnego, unikalnego i nieprzewidywalnego w stylu i brzmieniu. Oprócz płyty Cd wydano również album z dwoma płytami DVD, na których zamieszczono klipy artysty.
Jak przy każdej kompilacji, tak i tutaj dużą rolę gra to, z której płyty dany utwór pochodzi. Dźwięk wszystkich jest mocno skompresowany, jednak dzięki nowemu remasterowi, nie jest to uciążliwe. Mercury słuchany na odtwarzaczu Jadis za 110 000 zł naprawdę brzmiał dobrze. Problemem jest jedynie mała przestrzenność nagrań - tak jak w "The Great Pretender", tak i w większości utworów akcja skupia się dokładnie pośrodku, a glos jest z nim związany, jakby dochodził z jednego punktu. Najważniejsze jednak, że uniknięto rozjaśnienia i wyostrzenia. Jeśli w nagraniu się pojawią i będą dotkliwe, to będzie oznaczało, że gdzieś w systemie mamy dywersanta, który gra jasnym, ostrym dźwiękiem i być może przyszedł czas na jego eksterminację :) Głos Mercury'ego, chociaż dość "wąski" w planie na wprost, to jednak często ma duży, pełny wolumen i ma dobrą artykulację. Bardzo interesująco wypadają remiksy z płyty nr 2. Wprawdzie w skali absolutnej ich dźwięk jest ostrzejszy, jaśniejszy i nie tak dobrze artykułowany jak ze starszych nagrań, to jednak mają lepiej rozciągnięte pasmo w górę i w dół. Dynamika wydaje się też lepsza, to jednak sztuczki psychoakustyczne, bo dynamika jest tutaj niemal zerowa. Niesamowicie wypada jednak remiks "Let's Turn It On" - jedynie głos Mercury'ego, z lekko słyszalnym podkładem, jak gdyby ze słuchawek tego wielkiego wokalisty.

JAKOŚĆ DŹWIĘKU: 5-6/10

POWRÓT DO STRONY GŁÓWNEJ