Reedycja albumu, który MARC WEISER (RECHENZENTRUM, zeitkratzer) i JÜRGEN HENDLMEIER (producent THE FLAMING SIDEBURNS, THEE ULTRA BIMBOOS) stworzyli pod szyldem ARURMUKHA.
Wykorzystując nagrania dźwiękowe, nagrania terenowe i zróżnicowane stylistycznie utwory, przepracowują eksmisję 13 squatów na Mainzer Straße w Berlinie-Friedrichshain w listopadzie 1990 roku, tworząc z niej akustyczną scenografię w stylu „Maifestspiele” EINSTÜRZENDE NEUBAUTEN.
14.11.2020 mija 30. rocznica usunięcia 13 squatów przy Mainzer Straße w Berlinie-Friedrichshain. Gwałtowna konfrontacja między policją a około 500 lokatorami, z udziałem pojazdów opancerzonych, helikopterów i 10 armatek wodnych, była największą operacją policyjną w powojennej historii Berlina, z udziałem 4000 funkcjonariuszy, i jest uważana za ostatnią wielką „bitwę” lewicowych squattersów w Niemczech. Wkładka do LP zawiera szczegółową kronikę wydarzeń (zaczerpniętą z książki Berlin Mainzer Straße: Wohnen ist wichtiger als das Gesetz [Berlin Mainzer Straße: Mieszkanie jest ważniejsze niż prawo], wydanej w 1992 roku przez Basis-Druck ).
Z tej okazji berlińska wytwórnia KARLRECORDS ponownie udostępnia publiczności ten współczesny dokument, niedostępny od ponad 25 lat. Album 14.11.90 autorstwa światowej sławy muzyka elektronicznego i współzałożyciela CTM Festival MARCA WEISERA (RECHENZENTRUM, zeitkratzer) i JÜRGENA HENDLMEIERA (producenta THE FLAMING SIDEBURNS, THEE ULTRA BIMBOOS) został pierwotnie wydany w 1993 roku jako „wehikuł”, dzięki któremu uczestnicy tych zajść mogli przepracować swoje osobiste doświadczenia jako współczesnych świadków eksmisji.
Album wydała wówczas wytwórnia GOLDRAUSCH-TONTRÄGER, która została założona specjalnie na potrzeby tego wydawnictwa. Nazwa projektu, ARURMUKHA – „chciwe demony” – to termin z mitologii wedyjskiej, nawiązujący tutaj do kapitalistycznej logiki wyzysku kierującej zachodnioniemieckimi korporacjami, które wykupiły dawną NRD po zjednoczeniu Niemiec.
Nie sięgając do popularnych stereotypów dotyczących squattersów, duet przetwarza oryginalne nagrania „akcji oczyszczającej”, a także materiały z radia i telewizji jako muzyczno-teksturalne punkty wyjścia, komponując je w gęsto upakowany akustyczny psychogram, opowiadający dramatyczne wydarzenia z tamtych czasów w chronologicznej kolejności na obu stronach winylu.
Uzbrojeni w sampler, będący głównym instrumentem, tworzą akustyczną scenografię, która jako udźwiękowienie pamięci walczy z zapomnieniem. Niejednorodność stylów, choć skonstruowana jako ścieżka dźwiękowa, nadaje albumowi charakter kompilacji, łącząc drony, industrial, elektronikę, post punk, muzykę outsiderów i teksty polityczne w wyimaginowany metamuzyczny film oporu.
Tematyka i muzyka mogą sugerować porównania z utworem EINSTÜRZENDE NEUBAUTEN Maifestspiele. Okładki pierwotnego wydania w tym czasie były indywidualnie projektowane przez wielu różnych przyjaciół sceny w formie „społecznej rzeźby” ruchu squattersów i składały się z sitodruków, kolaży, grafik i zdjęć. Do reedycji LP wybrane zostało zdjęcie berlińskiego fotografa HARALDA HAUSWALDA, uważanego za jednego z najsłynniejszych fotokronikarzy NRD, który dostarczył również zbiór odcisków dłoni do oryginału.
Pomimo upływu lat album jest niepokojąco aktualny, a jego zawartość nie straciła na aktualności. Zwłaszcza w obliczu wypierania tanich mieszkań i wolnych przestrzeni kulturalnych w metropoliach. 14.11.90 jest apelem o twórczą kulturę oporu z nadzieją na zmianę zastanych warunków.
Muzyka: Marc Weiser & Jürgen Hendlmeier
Remaster i nacięcie winylu: Andreas [Lupo] Lubich
Zdjęcie na okładce: Harald Hauswald
Płyta dostępna jest w sklepie internetowym wydawcy oraz na Bancampie.
Tekst: mat. prasowe
Foto: mat. prasowe
